Το έκθεμα Μαρτίου το αφιερώνουμε σε μια σπουδαία, ταλαιπωρημένη και καταπιεσμένη γυναίκα που αγωνίστηκε να κρατήσει την οικογένειά της: τη Χρυσάνθη Σολωμού, σύζυγο του κορυφαίου ριζοσπάστη Ηλία Ζερβού-Ιακωβάτου.

Σε σκοτεινό, ουδέτερο βάθος απεικονίζεται ώριμη γυναίκα μέχρι το στήθος, το οποίο συμφύρεται με το βάθος και δύσκολα διακρίνεται. Έτσι εξαίρεται το πρόσωπο της εικονιζομένης, το οποίο οριοθετείται από στενό λευκό γιακά και οβάλ ιδιαίτερο βάθος. Στρέφει ελαφρά το πρόσωπο προς τα αριστερά ως προς τον θεατή και σφίγγει τα χείλη, ενώ στρέφει το βλέμμα προς τα δεξιά σαν να ατενίζει κάτι μακριά. Τα μαύρα μαλλιά της, με χωρίστρα στη μέση , χωνεύονται μέσα στο σκούρο βάθος, το οποίο γύρω από το κεφάλι φωτίζεται ανεπαίσθητα με τρόπο που δίνει την εντύπωση φωτοστέφανου. Το αποφασιστικό πρόσωπο, η
ελαφρά μελαγχολία και ο ιδιάζων φωτισμός εν είδει αχνού φωτοστεφάνου παραπέμπουν σε χαρακτηριστικά της τέχνης του Γεωργίου Άβλιχου (1842-1909). Η Χρυσάνθη πέθανε το 1887 σε ηλικία 64 ετών. Η προσωπογραφία της πρέπει να φιλοτεχνήθηκε τότε και ο ζωγράφος απέδωσε αρκετά πιστά τα χαρακτηριστικά της, όπως συμπεραίνουμε από φωτογραφία της στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Το γεγονός ότι τη γνώριζε βοήθησαν τον ζωγράφο να αποδώσει με φυσικότητα και ζωντάνια το οικείο πρόσωπο.